Luik-Bastenaken-Luik of “Liège-Bastogne-Liège” of “LBL” of “La Doyenne” maakt op de wielerkalender deel uit van het Ardeens drieluik, samen met de Waalse Pijl en de Amstel-Gold-Race, na de voorjaarsklassiekers met Milaan-San Remo en de Vlaamse kasseiklassiekers met de Ronde van Vlaanderen.
De wedstrijd werd vanaf 1908 voor beroepswielrenners georganiseerd. In hetzelfde gebied werd sinds 1892 al een wedstrijd voor amateurs gereden. Door de uitslagen daarvan in de geschiedenis van de koers op te nemen, claimt de organisatie van LBL de oudste klassieker te zijn, vandaar de bijnaam “La Doyenne”, wat zoiets betekent als “de ouderdomsdeken". Memorabel was de editie van 20 april 1980, die bijna volledig in de sneeuw werd gereden en waarbij slechts 21 renners de finish bereikten (met Bernard Hinault als winnaar).
​
Rijd vanuit “Relais des Fagnes” tot in het centrum van Francorchamps. Vlak vóór de baan een linkse bocht maakt (en waar recht voor je de grote baan vanuit Stavelot uitkomt), zie je aan je rechterkant een klein straatje. Dit sla je in, richting “Coo”. Je rijdt eerst enkele km vrij steil naar beneden, langs Neuville en de skipiste “Mont des Brumes” tot in het dorpje Ruy. Net vóór het brugje draai je rechtsaf en scherp terug, richting “Andrimont”. Het gaat meteen omhoog, want we beklimmen de Col du Rosier, via de côte du Rosier-Est (3,9 km aan 6% gemiddeld met een maximum van 9,5 %).
Je passeert het gehucht Andrimont en helemaal boven draai je rechtsaf en zo kom je uit in het natuurgebied “Domaine de Bérinzenne”.
Volg de wegwijzers “Spa” en blijf de baan volgen, voorbij de parking van het natuurgebied en verderop neem je de eerste straat links, de “Avenue André Guillaume”. Je komt uit in het gehucht Creppe (waar er jaarlijks een pannenkoekenfeest gehouden wordt!) bij een mini-rotonde. Let op het bruine bordje “Col de Creppe - 380 m”. Ga hier linksaf. Rijd voorbij de kerk en zo verder naar beneden tot bij de “Chemin du Werihay”, die je naar rechts volgt. Bij de “Route de l’Ermitry” ga je linksaf, “Winamplanche” volgend. Je rijdt door het “Bois de Véqueterre”, waar het steil naar beneden gaat. Voorbij het kerkhof ga je linksaf, nog steeds richting “Winamplanche”. In het schattige dorpje aangekomen, ga je rechtsaf richting “Marteau-Spa”.
​
Volg de baan, tot waar een wegwijzer links je steil naar boven stuurt, richting “La Reid” en “Remouchamps”. Dit is de Col du Maquisard (2,9 km aan 5 % gemiddeld met een maximum van 7,3 %). Bijna boven, passeer je eerst een monumentje ter ere van de gesneuvelden van de RAAF en op de top (op 367 m hoogte) staat het monument ter ere van de onbekende “maquisard” (verzetsstrijder uit W.O.II).
​
Volg de aanwijzingen “Remouchamps” en rijd tot in het centrum van La Reid, waar je rechtsaf gaat, de wegwijzer “Theux-6 km” volgend. (Maakt niet uit welke van de twee straten, ze komen verderop toch samen!) Je passeert het gehucht Hestroumont en blijft de baan volgen. Zo kom je uit op de N62, waar je links afslaat, nog steeds richting “Theux”. Blijf de N62 volgen en kies bij elke rotonde de richting “Sprimont”. Voorbij de tweede rotonde begint de Mont Theux (2,9 km aan 5,3% gemiddeld met een uitschieter tot 14% net voorbij het gehucht Mont).
Eens Mont voorbij, kijk je uit naar de eerste straat links, die je indraait, richting “Stoumont”. Blijf deze baan steeds omhoog volgen (kilometers lang!) tot helemaal op de top van de Col du Hautregard (357 m), zoals het bruine bordje aangeeft.
Daar ga je rechtsaf en volgt het bord “Remouchamps - 5 km”. Rijd in Remouchamps tot bij de brug over de Amblève, maar steek deze niet over. Vlak vóór de brug naast het water, is er een straatje aan de rechterkant, aangegeven door een bruine wegwijzer “La Redoute”, waar je indraait.
Neem de eerste straat rechts (aangegeven door de wegwijzer “Ecole communale”). Volg nu even de zeshoekige bordjes “Route des légendes” tot bij de brug. Hier onderdoor en onmiddellijk naar rechts.
​
Je bent nu bezig aan de beklimming van de “koningin van de hellingen”, de Côte de la Redoute (1,7 km aan 9,7 % gemiddeld met een maximum van 22 %!) Eens voorbij de wielergedenksteen gaat het pas echt steil omhoog en zo klim je hoger en hoger, tot je uitkomt bij een splitsing, waar je linksaf gaat, en vervolgens klim je nog maar wat hoger...
​
Uiteindelijk kom je uit bij een klein kruispunt, waar je naar rechts gaat, richting “Sprimont” en “Aywaille”. Je komt uit op de N30, waar je rechts afslaat. Blijf nu steeds de baan volgen, richting “Liège”. Voorbij het dubbele rond punt beklim je de Côte de Hornay, die officieus ook Côte de Sprimont genoemd wordt (1,1 km aan 6,2 % gemiddeld met een maximum van 7 %).
Rijd even verder richting “Liège” en bij het kruispunt, waar je rechts naar de autostrade E25 kan, ga je linksaf, richting “Dolembreux” en “Esneux”. Volg deze baan tot bij een - vrij onopvallend - kruispunt waar “Toutes directions” aangegeven staat, naar rechts. Sla dus rechtsaf en volg dit baantje tot je helemaal beneden op een grote weg uitkomt. Ga naar links, richting “Esneux” en kijk nu heel goed uit naar een straatje rechts, aangegeven door een kleine wegwijzer “Hony”. Hier indraaien en even volgen. Rijd over de brug over de Ourthe en volg het straatje tot bij een kruispunt met glasbollen, dat je recht oversteekt. Hier begint de Côte de la Roche aux Faucons op (1,5 km aan 9,3% gemiddeld met een maximum van 15,4 %). Volg de weg steeds verder omhoog.
Voorbij Avister moet je even opletten: In een rechtse bocht kan je aan de linkerkant een kleine parking opmerken met een infobord: “La Roche aux Faucons - Le grand site de la Boucle de l’Ourthe”. Het is absoluut de moeite om de wagen even te parkeren en tot bij het uitzichtpunt te wandelen. Het panorama met de Ourthe-meander is adembenemend mooi.
​
Nu nog even verder doorrijden tot aan een kruispunt met een verbodsbord voor zwaar verkeer rechtdoor en een straatje links, dat uitkomt op een kruispunt met verkeerslichten. Daar draai je in en bij de lichten ga je naar rechts, de N 63 op. Dan, bij het grote verkeerscomplex houd je rechts aan (dus niet de tunnel in) en sla je rechtsaf, de N663 op, richting “Tilff”.
(Van hieruit zou je richting Luik en Seraing kunnen rijden, om daar de Côte de Saint Nicolas (1,2 km aan 8,6% gemiddeld met een maximum van 14,4 %) te gaan beklimmen, maar dat zou afbreuk doen aan het natuurschoon van deze tocht, dus die helling slaan we over.)
De bochtige baan leidt je steil naar beneden tot in het centrum van Tilff. Volg de groene pijlen naar de "E 25 Luxembourg-Bastogne" (Hamoir-Esneux). Over de brug, langs het rond punt en door het centrum, waar je net voorbij een parking linksaf wordt gestuurd ("E 25"). Verderop bereik je het oprittencomplex van de autostrade, maar je kiest in de plaats van de oprit de blauwe wegwijzer richting "Beaufays". Deze baan blijf je volgen tot bij het kruispunt met de N 30, waar je rechtsaf gaat. Deze baan wordt even verderop de “Thier des Forges” oftewel de Côte des Forges (1,9 km aan 5,9% gemiddeld met een maximum van 10 %), waar een monument staat ter ere van de Belgische wielrenner Stan Ockers (1920-1956), idool van Eddy Merckx, die stierf bij een val op de piste tijdens een baanwedstrijd in Antwerpen.
Volg de richting "Spa". Om het monument te vinden, kijk je uit naar een geel bord aan de rechterkant van de weg, dat de agglommeratie Gomzé-Andoumont aangeeft. Net daarvoorbij staat het beeld aan de linkerkant van de baan, met een parkingetje ervoor. Als je een huis opmerkt met een groot zwart smeedijzeren hek, ben je er al voorbij!
Voorbij het monumentje begint de steile en bochtige afdaling. Blijf doorrijden tot je rechts een kleine wegwijzer "Sprimont" vindt en hier draai je in. Het mooie kronkelbaantje komt uit op een T-kruispunt met de "Rue Sendrogne", waar je rechtsaf gaat. Zo beland je op de "Thier de Hornay", waar je links kiest. Volg nu de wegwijzers “Aywaille” en zo passeer je nogmaals de Côte de Hornay, maar dan bergaf.
​
Rijd helemaal door tot in Aywaille, steek de brug over en volg de wegwijzers "Spa" en/of "Remouchamps". In Remouchamps aangekomen, steek je de Amblève over. Volg richting “Spa”, dus rechtsaf, even naast het water en vervolgens, bij de splitsing, opnieuw rechtsaf, naar “Coo” en “Trois-Ponts”. En nu is het tijd voor een kleine pauze, voor we aan de volgende reeks kuitenbijters beginnen. We blijven nu een tiental km rustig door de vallei van de Amblève rijden, tot op grondgebied Stoumont.
​
We blijven de N 633 kilometers lang volgen en komen zo bij een splitsing met de N645 (met een wegwijzer naar "la Lienne"). We blijven gewoon de baan volgen en hier begint de Côte de la Vecquée (6,2 km aan 5,3 % gemiddeld met een maximum van 7,6 %). Via enkele haarspeldbochten klim je naar het centrum van Stoumont. De beklimming vervolgt hier naar links, richting Spa en La Reid, maar dat stuk doen we niet.
​
Wat verderop valt aan de rechterkant het domein "Froidcour" op, met de allures van een middeleeuws kasteel, hoewel het niet ouder is dan 1912. Het werd wel gebouwd op de grondvesten van een eeuwenoude versterking, in de Middeleeuwen de verblijfplaats van de heren van Stoumont. Van de 16de eeuw tot aan de Franse Revolutie werd het kasteel bewoond door de graven van Lynden, één van de oudste adellijke families in de Nederlanden. Nu wordt het kasteel bewoond door de familie de Harenne, die in een bijhuis op het domein ook een gîte uitbaat.
​
We blijven gewoon verder rechtdoor rijden op de N633, door de vallei van de Amblève en we passeren ook het gehucht Coo, bekend van de watervallen (en van het attractiepark Plopsa-Coo). In Trois-Ponts steek je de Salm over en nu volg je de wegwijzers "Vielsalm". Na een tweede brug rijd je over een mooie baan tussen de rivier Salm aan je rechterkant en steile rotsen aan je linkerkant.
Blijf helemaal doorrijden tot in het dorp "Grand Halleux" en daar sla je, net voorbij de kerk, linksaf naar "Wanne". Zo begin je aan de beklimming van de Côte de Wanne (3,5 km aan 5,2% gemiddeld met een maximum van 7,6 %). Kijk goed rond, de uitzichten zijn hier echt heel mooi!
​
Daarna rijd je verder, helemaal tot aan de minirotonde in het schattige dorpje Wanne met zijn mooie wegwijzer en hier rijd je rechtdoor, richting Stavelot.
Rijd door het gehucht "Hénumont" en zo vervolgt de tocht met de beklimming en daarna de afdaling van de Côte de Stockeu (2,3 km aan 9,7 % gemiddeld met een maximum van 19 %).
Als je aan de afdaling begonnen bent, moet je heel goed opletten: voor je het weet rijd je de stèle voor Eddy Merckx voorbij! De baan splitst zich op een bepaald moment op en we moeten naar links. Hier staat het monument voor Eddy en hier begint ook het steilste stuk van de afdaling van de Stockeu ( "Circulation locale").
Het opschrift van de stèle luidt : «Eddy Merckx, champion cycliste du vingtième siècle». Hoewel de kampioen eerst eerder sceptisch stond tegenover dit eerbetoon, was hij toch aanwezig bij de inauguratie in 1993. Vooral omdat de initiatiefnemers met de stèle tot doel hadden kansarme jongeren te inspireren en te motiveren om via de sport iets te bereiken in het leven.
​
Rijd helemaal tot bij de brug in Stavelot en steek de Amblève over. Volg "Francorchamps". Bij het rond punt met de “Blanc Moussis” (typische carnavalsoutfit in Stavelot) rijd je rechtdoor, richting Malmedy.
​
Blijf de baan volgen tot bij een grote splitsing is: rechts richting Malmedy en rechtdoor de ingang van het circuit van Spa-Francorchamps. Rijd heel even verder rechtdoor en daar vertrekt een baantje links, steil omhoog. Dit is de Côte d’Amermont (3,4 km aan 5,9% gemiddeld met een max. van 12,4%). De naam zegt voldoende: “bittere berg”...
Na de eindeloze beklimming kom je uit bij een rond punt. Dit ligt op de heel bekende Haute Levée (3.6 km aan 5,7% gemiddeld met een maximum van 12,2 %). De steilste stukken liggen iets lager, maar als je op dit rond punt rechtsaf gaat, kan je nog een stukje van deze helling meenemen.
​
Wat verderop weer goed uitkijken naar een klein wegje aan de linkerkant (voor plaatselijk verkeer), dat je naar beneden voert. Zo daal je de Côte de Neuville (3,4 km aan 5,9 % gemiddeld met een maximum van 10,6 %) af. Helemaal beneden aangekomen, sla je rechtsaf en na een klein poosje kom je opnieuw in Francorchamps uit. Ga naar links en rijd zo opnieuw naar “Relais des Fagnes”.